WAPENZUSTERS

Langzaam kwam mijn schrijversbloed in een stroomversnelling. In mijn verhaaltjes, beurtelings geestig en aangrijpend, lyrisch en verdrietig, ziet men mijn levensbeschouwing op zijn best. En mijn beschermengelen ook. Als alles me teveel wordt ga ik schrijven om te genieten, Om op een andere oever te belanden. IK BEN EEN AUTIST Van de overkant geen nieuws Mijn leven is afhankelijk van een wachtwoord Dat mij ontglipte, en toen voorgoed verdween Ik heb het fietspad wat uitgebogen En een okergeel kruispuntplateau aangebracht Toen kon ik weer verder met mijn leven © Pieter Nelleke