Tussen vreemden

in het donker groeien verhalen als schimmels op onze krukken verdwijnt alle schaamte, ze voelen zich thuis in de mist van sigarettenlucht en kaarslicht mijn stiefvader leerde me om bescheiden bij iemand naar binnen te kijken, niet verrast te zijn als een man zich op een dag binnenstebuiten keert In Tussen vreemden steken dochters, zoons, broertjes en zusjes hun vingers in de aarde, op zoek naar wortels. Ze kijken naar familiefoto’s en tasten in het duister. Soms voelen ze zich losgezongen, maar ze staan nooit alleen. Zoals mycelium onder de grond een netwerk vormt en afzonderlijke steken een trui maken, zijn deze mensen onlosmakelijk met elkaar verbonden. Zo vormen alle mensen alleen én samen een onverwacht geheel. In Tussen vreemden gaan de gedichten van Laura van Meijeren in tweespraak met absurdistische inkttekeningen van Peter van der Weij. Laura Mijnders (1991) is dichter, schrijver, kunstenaar en columnist. In 2021–2022 werd ze benoemd tot de 23e huisdichter van de Rijksuniversiteit Groningen. Ze won de Remco Ekkers Poëzieprijs (2022) en de wedstrijd Eet meer kunst (2023), en eindigde als derde bij 100 jaar Renkum en de Marleant Poëzieprijs (2024). Peter van der Weij (1984) is beeldend kunstenaar en maakt voornamelijk tekeningen met kroontjespen, inkt en gouache.