Mijn moeder de heks

Boeken schrijf je en verhalen vertel je. Bij mij lukt dat niet. Ik ben een verteller en het liefste wat ik doe is verhalen vertellen. Of dat nu voor volwassenen of voor kinderen is maakt mij niet uit. Natuurlijk heb ik, door mijn beroep als onderwijzer, de meeste verhalen aan kinderen verteld. Maar vertellen blijft aanzienlijk leuker dan voorlezen. Waarom? Bij vertellen kun je aan de gezichten van je toehoorders zien of je goed bezig bent. Zie je dat hun aandacht verslapt, dan maak je gewoon een draai in je verhaal en de aandacht is terug. Probeer het maar eens met een boek. De verteller of beter gezegd voorlezer raad ik aan dat te doen bij dit boek. Er staan voldoende aanknopingspunten in om af te wijken van mijn verhaal. Zo heb je bij het beëindigen van het boek geen twintig, maar misschien wel tweehonderd verhalen verteld. En wees niet bang om de mist in te gaan, want de gezichten van je toehoorders sturen je vanzelf weer in de goede richting. Lukt dat niet? Dan is er altijd nog het verhaal uit het boek waar je op terug kunt vallen. Maar daar hoef je niet bang voor te zijn, want je hebt een onmetelijk grote fantasie.