Jouw doodzijn bestaat enkel voor de buitenstaander

Dit is hoe bewustzijnsverlies door algemene verdoving wordt gezien vanuit het eerste persoonsperspectief: De ene moment tel je van 100 af naar 90 in de operatiekamer en plots ben je volgende moment wakker in de herstelkamer. De tijd ertussenin heb je niet meegemaakt. Volgens het tweede persoonsperspectief of de buitenstaander: je was onder algemene anesthesie, en je bestond niet gedurende die tijd als bewustzijn volgens het buitenstaandersperspectief van die anesthesist. Vanuit jouw eerste persoonsperspectief is je bewustzijn echter gewoon blijven bestaan, maar mis je de hele tijdsperiode van de operatie. Buitenstaandersperspectief = jouw bewustzijn bestaat niet (meer) volgens de anesthesist. Eerste persoonsperspectief = er is een voortdurende bewustzijnsstroom waar een tijdsperiode ontbreekt. Vanuit het eerste persoonsperspectief bestaat de eigen dood of bewustzijnsverlies dus nooit; er zijn enkel maar ontbrekende tijdsperiodes in het geheugen. De dood of het bewustzijnsverlies bestaat enkel vanuit het perspectief van de buitenstaander.