Het huis van de tijd

HET HUIS VAN DE TIJD Het is al lang geleden dat Orlando zijn geboorteplaats – een plattelandsdorpje in Noord-Italië – heeft verlaten. Terwijl zijn carrière als schilder, net als zijn persoonlijke leven, in een soort lethargie is geraakt, reist hij op een dag voor een administratieve formaliteit terug naar de plek van zijn jeugd. Daar ziet hij dat het oude roze huis van zijn schooljuf te koop staat en in een opwelling, zonder te weten waarom, besluit hij het te kopen. Vanaf dat moment doen er zich vreemde gebeurtenissen voor. Orlando begint te geloven dat niet híj voor het huis met zijn weelderige tuin heeft gekozen, maar het huis voor hem. Het lijkt hem iets te willen vertellen. Maar wat? In Het huis van de tijd – een intimistische roman rond de vraag waarom we in het leven doen wat we doen – worden weemoed en suspense meesterlijk met elkaar verweven. Met subtiele ironie en poëtische toets laat Mancinelli zien dat de grootste mysteries van het bestaan zich soms op klaarlichte dag voordoen, en doet ze ons nadenken over de onzichtbare draden die ons verbinden met dingen, plaatsen en vervlogen tijd. LAURA MANCINELLI (Udine, 1933 – Turijn, 2016) was schrijfster, essayiste, vertaalster en germaniste. Vanaf 1976 was ze als hoogleraar Duitse taal en literatuur verbonden aan de Università Ca’ Foscari in Venetië. Ze vertaalde het Nibelungenlied en Tristan in het Italiaans, en was nauw bevriend met de Triëstse schrijver en germanist Claudio Magris. Laura Mancinelli heeft een omvangrijk literair oeuvre op haar naam staan. Ze ontving prestigieuze literaire prijzen als de Premio Citt à di Roma, Premio Rapallo en Premio Cesare Pavese. In 2005 werd ze onderscheiden met de Ordine al Merito della Repubblica Italiana, de hoogste ridderorde van Italië.