De huilende libertijn

De huilende libertijn is 'de eerste roman over vrouwen waarin niemand doodgaat, niemand krankzinnig wordt, niemand hoeft te trouwen, niemand zijn geld naar de psychiater brengt, en waarin ook nog eens iets valt te lachen'. Dat schreef Andreas Burnier op de achterflap van de eerste druk van deze vrolijke lesbische avonturenroman. Als de student filosofie Jean Brookman binnen de invloedssferen komt van Laïs Lefèbre wordt er een compleet nieuwe wereld voor haar geopend die haar voert naar Malaga, Santiago de Compostela, Athene en uiteindelijk Turkije. Scherpzinnig en ironisch fileert Burnier de dubbele moraal van haar tijd - en misschien ook van de onze. De mannelijke critici van haar tijd konden moeilijk uit de voeten met deze roman waarin fictie, filosofisch essay en maatschappijkritiek op een originele manier in elkaar over vloeien. Zowel de vorm van de roman als haar reflecties op gender, vrijheid en authenticiteit zijn even visionair als urgent. Deze heruitgave bevat een nawoord door Doeke Sijens, liefhebber van het werk van Burnier.