De herziene Successiewet 1956

Al sinds 2000 wordt er gepraat over modernisering van de fiscale regels voor schenken en erven. Het rapport van de Commissie Moltmaker constateerde toen al dat de tijd rijp was voor een modernisering van de Successiewet 1956. De voorstellen van deze Commissie zijn nimmer in wetgeving omgezet. Staatssecretaris De Jager van Financiën heeft echter wel de noodzaak tot modernisering van de Successiewet 1956 erkend. In 2008 heeft hij al aangekondigd dat de Successiewet 1956 aangepast zou worden aan de eisen van de moderne tijd, maar uiteindelijk heeft het tot 2009 geduurd voordat de Successiewet 1956 daadwerkelijk werd aangepakt en per 1 januari 2010 is de modernisering van de Successiewet 1956 een feit. De verschillen tussen de nieuwe en de oude fiscale regels voor schenken en erven zijn groot. Voorts is er tijdens de parlementaire behandeling een aantal ingrijpende wijzigingen in het oorspronkelijke wetsvoorstel doorgevoerd. Degenen die met de Successiewet 1956 te maken hebben, kunnen hierdoor gemakkelijk de weg kwijtraken. In deze uitgave worden de belangrijkste wijzigingen in de Successiewet 1956 en daarmee verband houdende lagere regelgeving uitvoerig beschreven. De auteurs beogen hiermee de toegankelijkheid van de wijzigingen en het parlementaire proces te vergroten. Behalve fiscalisten en notarissen kunnen ook studenten fiscaal recht hun voordeel met deze uitgave doen. E.P. Hageman FB, mr. H. Lohuis en mr. M.H.C. Ruijschop zijn allen werkzaam bij het Wetenschappelijk Bureau van Deloitte Belastingadviseurs B.V. Mr. H. Lohuis en mr. M.H.C. Ruijschop zijn daarnaast verbonden aan de afdeling Belastingrecht van de Universiteit Leiden.