Bewegingsstoornissen in de psychiatrie

Een 13-jarige jongen komt met zijn mond wijdopen op de spoedeisende eerste hulp. Een 17-jarige caissière is ineens haar stem kwijt. Een 56-jarige zwakbegaafde man trilt hevig met zijn handen. Een 62-jarige vrouw steekt telkens haar tong uit wat een erg onsmakelijk gezicht is. Een 19-jarige man staat uren bewegingsloos in een vreemde houding. Al deze bewegingsstoornissen komen voor in de psychiatrie en patiënten kunnen daar veel last van hebben. Soms kunnen zij door de bewegingsstoornissen alledaagse activiteiten niet goed meer doen. Heel vaak zijn er gevoelens van schaamte, omdat die bewegingsstoornissen zo opvallen. Artsen vormen de doelgroep van dit probleemgeoriënteerde boek. De hoofdstukken over de patiënten starten met de klacht waar een patiënt mee komt. De stoornis wordt vervolgens vragenderwijs uitgediept met vragen over diagnostiek, behandeling, epidemiologie, risicofactoren en andere aspecten van de stoornis. Deze opzet verhoogt de educatieve waarde van dit boek. Tevens is er uitgebreid aandacht voor de plaatsbepaling van de nieuwe (atypische) antipsychotica (second generation antipsychotics) ten opzichte van de klassieke antipsychotica (first generation antipsychotics). P.N. van Harten (1956) studeerde geneeskunde en werkte vijf jaar als psychiater in Curaçao, waar hij zijn promotieonderzoek (promotie 1998) over bewegingsstoornissen deed. Hij publiceerde inmiddels over dit onderwerp twee boeken en vele nationale en internationale artikelen. Hij heeft een gespecialiseerde polikliniek voor patiënten die last hebben van bewegingsstoornissen die worden veroorzaakt door medicijnen. Hij is hoofd A-opleiding in de Symfora groep te Amersfoort. Tevens is hij hoofdredacteur van het Tijdschrift voor Psychiatrie en hoofdredacteur van www.psychiatrienet.nl.